۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۷, شنبه

قانون آستن

قانون آستن : جرم اتمی همه ایزوتوپها ، بر مبنای واحد جرم اتمی ، محسوسا عدد درستی است .از سویی چون جرم اتمی هیدروژن معمولی برابر 00787/1 است ؛ می توان دریافت که جرم اتمی همه ایزوتوپها ، تقریبا مضرب های درستی از جرم پروتون یا نوترون است .
لازم به ذکر است که برخی گمان می کنند چون جرم اتمی یک عنصر در واقع ، میانگینی از جرم اتمی ایزوتوپها ، با در نظر گرفتن درصد فراوانی آنهاست .( این همان چیزی است که در کتابهای درسی دوم دبیرستان بر اون تاکید شده و تست کنکوری هم داریم .) اما این دلیل صحیح نیست ، چون جرم اتمی هر ایزوتوپ نیز پیش از میانگین گرفتن کسری است . دلیل این امر بسیار روشن است . می دانیم که جرم الکترون ( 00048/0 ) ، پروتون ( 007007000/1 و نوترون ( 0086/1 ) بر حسب واحد کربنی است . بنابراین تعداد هر ذره ضرب در جرم آن ذره و مجموع انها ( پس از کسر افت جرمی هسته ) ، عدد کسری را حاصل می کند .
برگرفته از کتاب فرهنگ تفسیری شیمی دکتر محمد رضا ملاردی و دکتر رضا آقاپورمقدم

۱۳۹۰ اردیبهشت ۴, یکشنبه

نیم سلول یا الکترود ( اختلاف پتانسیل بین تیغه و محلول ) - شیمی پیش بخش 4


قانون هنری ( قانون پخش گازها ) - شیمی سوم دبیرستان بخش سوم

جرم گازی که در یک حجم معین از یک مایع ، در دمای معین حل می شود با فشار جزئی آن گاز بر روی محلول بستگی مستقیم دارد و این در صورتی است که گاز نسبتا کم محلول باشد و با حلال واکنش شیمیایی نداشته باشد .
توجه : با افزایش فشار گاز ، چگالی گاز نیز افزایش می یابد . بنابراین می توان گفت حجم گاز حل شده در یک حجم معین از حلال در دمای معین ثابت است و از فشار آن مستقل است . به همین دلیل است که حلالیت گاز را معمولا به جای گرم بر حسب میلی لیتر بیان می کنند  که نشانگر حجم گازی است که در دمای معین ، در 100 میلی لیتر حلال حل می شود .
توجه : بنابراین میزان انحلال پذیری گازدر دمای معین با فشار جزئی آن نسبت مستقیم دارد . البته اگر انحلال پذیری را بر حسب گر م در 100 گرم آب گزارش گنیم

۱۳۸۹ اسفند ۱۸, چهارشنبه

برخی از نامهای متداول قدیمی برای ترکیبات دوتایی هیدروژن دار

H2O : آب - N2H4 : هیدرازین -B2H6 : دی بوران - Si2H6 : دی سیلان - BH3 : بوران- SiH4 : سیلان - CH4 : متان
SbH3: استیبین-  AsH3 : آرسین - H2S5  : پنتا سولفان - PH3 : فسفین - NH3 : آمونیاک - GeH4 : ژرمان -
P2H6 : دی فسفان - BiH3 : بیسموتین - PbH4 : پلمبان - SnH4 : استان

۱۳۸۹ اسفند ۱۱, چهارشنبه

قواعد نامگذاری ( نام گذاری رادیکالها)

می دانیم که رادیکالها گونه هایی هستند که دارای اوربیتالهای تک الکترونی اند و به همین دلیل این گونه ها از پایداری کمی برخوردارند در شیمی گاهی نیازمندیم نام رادیکالها رو بدانیم .در زیر به تعدادی از آنها اشاره می شود .
OH :هیدروکسیل -NO  :  نیتروزیل - NS: تیو نیتروزیل   SO2 : سولفونیل - CrO2:  کرومیل- CO: کربونیل
UO2 : اورانیل - ClO2 : کلریل- ClO3  : پرکلریل-ClO: کلروزیل- CS : تیو کربونیل - SeO : سلنیل
NPO2 : نپتونیل - PuO2 : پلوتونیل- NO2 : نیتریل- SO: سولفینیل ( تیونیل ) - SeO2: سلنونیل-PO : فسفریل
PS :تیوفسفریل